NIK­ŠIĆ – Epi­skop bu­di­mljan­sko-nik­šić­ki Jo­a­ni­ki­je u nik­šić­koj Sa­bor­noj cr­kvi Sv. Va­si­li­ja Ostro­škog Ču­do­tvor­ca ju­če je do­di­je­lio pri­zna­nja dr Ve­lu Ra­do­je­vi­ću iz Her­ceg No­vog i pro­fe­so­ri­ci Ani Bo­jić, ko­ja ru­ko­vo­di ho­rom „Pre­po­dob­ne ma­ti An­ge­li­ne Srp­ske”. Vla­di­ka je dr Ra­do­je­vi­ću uru­čio me­da­lju „Sv. Ge­or­gi­ja” pr­vog ste­pe­na za lju­bav pre­ma Srp­skoj pra­vo­sla­voj cr­kvi i za do­bro­čin­stvo pre­ma epar­hi­ji ko­joj je za­vje­štao dio svo­je imo­vi­ne.
– Dr Ra­do­je­vić je čo­vjek ko­ji je mno­go pro­pa­tio u ži­vo­tu, ali i po­sti­gao div­ne uspje­he, pro­ži­vio, iako je di­je­te ro­di­te­lja ko­ji su po­stra­da­li, po­bi­je­ni na prav­di Bo­ga u zlom ko­mu­ni­stič­kom vre­me­nu. Nje­ga i nje­go­vu če­sti­tu maj­ku Bog je po­di­gao i šti­tio, i on je iz te lju­ba­vi i bla­go­dar­no­sti za­vje­štao svo­je ima­nje, svoj dom, ku­ću, u na­sle­đe Srp­skoj prav­slav­noj cr­kvi – re­kao je Vla­di­ka pri­li­kom do­dje­le me­da­lje.
Pro­fe­so­ri­ca Ana Bo­jić od­li­ko­va­na je ar­hi­pa­stir­skom gra­ma­tom za po­ka­za­nu lju­bav pre­ma lje­po­ti do­ma Bož­jeg i sve­tim bo­go­slu­že­nji­ma, i za du­go­go­di­šnje uspje­šno ru­ko­vo­đe­nje cr­kve­nim ho­rom „Sv. maj­ke An­ge­li­ne Srp­ske”. Ona, is­ta­kao je Vla­di­ka, već še­sna­dest go­di­na uspje­šno ru­ko­vo­di ho­rom ko­ji je pri nik­šić­kom Sa­bor­nom hra­mu.
– Hor smo osno­va­li kao dje­či­ji, ali je to sa­da hor i dje­ce i od­ra­slih. Za­i­sta ve­li­ku ra­dost su nam do­ni­je­li, i na­ma i ovo­me hra­mu. Kad god i gdje god su se po­ja­vi­li osta­vlja­li su naj­ljep­ši uti­sak. Na­da­mo se da će i da­lje uspje­šno ra­di­ti, pje­va­ti i uljep­ša­va­ti na­ša bo­go­slu­že­nja – ka­zao je vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je, ko­ji je u Sa­bor­noj cr­kvi po­vo­dom pra­zni­ka Iko­ne Pre­sve­te Bo­go­ro­di­ce Ti­hvin­ske slu­žio sve­tu ar­hi­je­rej­sku li­tur­gi­ju.
Ču­do­tvor­nu iko­nu Pre­sve­te Bo­go­ro­di­ce Ti­hvin­ske, pre­ma pre­da­nju, osli­kao je Sv. apo­stol i je­va­đe­list Lu­ka u Sve­toj ze­mlji. Vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je je ka­zao da ona ima i ču­de­snu isto­ri­ju, iz Sve­te ze­mlje pre­ne­se­na je u car­ski grad Kon­sta­ti­no­polj, gdje je bi­la do do­la­ska Tu­ra­ka. Na ču­de­san na­čin ob­re­la se u Ru­si­ji i na mje­stu gdje se za­u­sta­vi­la po­dig­nut je ma­na­stir. Vje­ko­vi­ma una­zad ra­đe­ne su broj­ne ko­pi­je iko­ne, a jed­na od njih od ma­ja 2014. go­di­ne na­la­zi se u nik­šić­kom Sa­bor­nom hra­mu. Osli­ka­la ju je iko­no­pi­sac Je­le­na Li­stra­to­va, a iko­na je dar brat­skog, ru­skog na­ro­da Nik­ši­ću.
– Ni­je slu­čaj­no što su bra­ća Ru­si po­klo­ni­li hra­mu Sv. Va­si­li­ja Ostro­škog ko­pi­ju iko­ne Pre­sve­te Bo­go­ro­di­ce Ti­hvin­ske. Sv. Va­sli­je je slu­žio Pre­sve­toj Tro­ji­ci, ali i pri­zi­vao ne­pre­sta­no u po­moć Pre­sve­tu Bo­go­ro­di­cu, ko­joj je po­di­gao i una­pri­je­dio ma­na­stir, ostro­šku sve­ti­nju gdje se i upo­ko­jio pod po­kro­vom Maj­ke Bož­je – be­sje­dio je vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je.
Od do­la­ska iko­ne sve­šten­stvo nik­šić­kog Sa­bor­nog hra­ma sva­kog pet­ka slu­ži mo­le­ban i aka­tist pred da­ro­va­nom iko­nom Pre­sve­te Bo­go­ro­di­ce Ti­hvin­ske. B.B.